Niechęć do strzelania

To było chyba takie uniwersalne spojrzenie większości tej młodzieży, zwłaszcza młodzieży, która rozpoczęła konspirację na początku wojny, przeszła ten okres małego sabotażu. Ta grupa młodzieży (bardziej harcerskiej niż wojskowej) miała potem tę niechęć, mimo wszystko, do strzelania.

Kontekst[edytuj | edytuj kod]

Cytat pochodzi z rozmowy autorki pracy z członkiem/członkinią Grup Szturmowych Szarych Szeregów na temat dylematów związanych z walką zbrojną, akcjami dywersyjnymi, akcjami bojowymi, w których w trakcie II Wojny Światowej brali udział harcerze.

Autor[edytuj | edytuj kod]

Osoba nr 7 (rozmówcy są anonimowi, ale pewne ich cechy są przedstawione w tabeli na końcu pracy)

Źródło[edytuj | edytuj kod]

Etyczne i wychowawcze problemy walki (s. 134)